کد مطلب:148661
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:169
نمونه ای از مناجات امام حسین
انس بن مالك می گوید: در سفر حج همراه امام حسین علیه السلام بودم، كنار قبر حضرت خدیجه علیهاالسلام رفت و گریه كرد، سپس به من فرمود: از نزد من فاصله بگیر، من كنار رفتم، نمازش در آنجا به طول كشید، من خود را مخفیانه به نزدیك رساندم شنیدم این اشعار را می خواند:
یا رب یا ربت انت مولاه
فارحم عبیدا الیك ملجاه
طوبی لمن كان خادما أرقا
یشكو الی ذی الجلال بلواه
و ما به علة و لا سقم
اكثر من حبه لمولاه
اذا اشتكی بثه و غصته
اجابه الله ثم لباه
اذا ابتلا بالظلام مبتهلا
اكرمه الله ثم ادناه
ای پروردگار و خدایی كه تو مولا و سرورش هستی، بندگانی را كه بسوی تو پناه آورده اند، مشمول رحمت قرار بده.
خوشا به حال كسی كه خادم و شب زنده دار و اشك ریز در خانه ی تو است و گرفتاریش را به سوی تو آورده و از تو رفع آن را می خواهد.
آن كس كه در عین گرفتاریها، قلبش سرشار از محبت تو است، وقت رفع گرفتاری و اندوهش را از تو می خواهد، خواسته اش را اجابت می كنی و پاسخ می دهی.
وقتی كه گرفتار ستم ستمگران شد و با تضرع روی به سوی تو آورد، او را گرامی داشته و مقرب پیشگاهت می نمایی. [1] .
[1] بحار، ج 44، ص 193.